Almost bootje varen

Jaha, ik val maar direct met de deur in huis.... ik had ons slagschip gisteren bijna in de sloot liggen.
Ik zeg het zelf maar voordat hier iemand uit het schip klapt.
Ik miste, bijna, een afslag en als je dan vol in de remmen gaat merk je pas met wat voor een gewicht zo'n slagschip doorduwt. 3600 kg, niet stil te leggen.
Ik vind trouwens dat een slagschip afgemeerd moet worden, of in een sloot, kanaal, rivier, what ever, als er maar water in zit. Dus zo gek was het niet eens.
Maar er kwamen klachten van de passagiers en daar moet je zuinig op zijn anders gaan ze niet meer mee. Dan moeten we alleen, Willem en ik.
Gisteren een stuk van de Route 66 gereden, het klinkt legendarisch maar het is in de basis allemaal ouwe vergane meuk. Desolate dorpjes, dichtgespijkerde huisjes, bijna alle huizen zijn hier van hout overigens, vervallen pandjes met hier en daar nog een tokkie familie met een straathond die blaffend achter alles aangaat wat beweegt. Armoe troef.
Als je dan bij een bouwvallige, roestende benzinepomp gaat tanken en je vraagt binnen of er een supermarkt in de buurt is krijg je als antwoord: "supermarket, your looking at it" !!!
Het beetje aan levensmiddelen dat er ligt is volgens ons al jaren over datum, laten liggen dus. Thanks !!!
Texas, met z'n ja-knikkers, is weids, groots. Kilometers ver weg kunnen kijken en je ziet niets dan alleen maar weidevelden, leegte en verre horizon.
Zo ook de "camping". Je hebt een plek fully hooked up ( water en stroom) en je ziet alleen maar "weidse verte" om je heen. Open vlaktes, kei ongezellie.
By the way:
Er wordt hier aan boord gefluisterd in de wandelgangen, en die hebben we behoorlijk wat kan ik je vertellen, dat Iris thuis in Nuenen iedere dag om 05.30 uur opstaat om een uur lang te gaan crosstrainen en roeien voordat ze gaat werken.
Nou, ik kan je uit zeer betrouwbare bron melden dat ze dat hier zeker niet doet. Ze komt er hier niet zo vroeg uit en doet zeker helemaal niets.
O ja, ik zie ze wel eens heel vroeg door de gangen sluipen op weg naar het toilet, in evakostuum, nou..... dat wil je toch eigenlijk niet zien, zo 's'morgens vroeg.
Voor het slapen gaan nog even de film Cat Woman gekeken, wauuuw Halle Berry, wat een mooie soepele vrouw, super. Alleen er kom zo vaak reclame in voor dat je je afvraagt of de film de reclame onderbreekt of de reclame de film. Echt om de 10 minuten, waardeloos.
Vannacht heeft het gestormd als een achterlijke, niet meer normaal. Alles rammelde en klapperde, heel de hut bewoog urenlang onrustig op en neer en nee..... dat kwam niet door de bemanning en bevrouwing. We hebben echt liggen wachten op het sein om naar de bathrooms te vluchten, hier hadden ze n.m. geen shelters.
En 's'morgens regende het weer pijpenstelen. Een voordeel, het hele schip werd schoongespoeld, als wij dat hadden moeten doen dan waren we daar met ons vieren een week mee bezig geweest.
We gaan op pad van Amarillo naar Santa Fe. Van Texas naar New Mexico.
En geloof het of niet maar hier hangt:
Spirit in the Sky
CU