Amy en James
Blijf op de hoogte en volg Paul
07 April 2017 | Verenigde Staten, Trovia
Na een onrustige nacht met visioenen van neerstortende paarden met gillende berijders een beetje klam en stram wakker geworden. Mijn poepertje doet er nog zeer van.
Ook ons Aniet klaagt een beetje en ik inspecteer bij haar de zadelzitvlakken en omgeving, wat een rawasie, dat komt volgens mij nooit meer goed en het was net zo mooi genezen.
Maar, flink wat anti-kloofjeszalf zal het geheel wel weer dichttrekken..... hoop ik.
Na de dagelijkse " welke activiteiten gaan we vandaag weer ondernemen" bijeenkomst in de grote eetzaal en de paardenwas van de vorige dag te hebben weggewerkt wordt er met meerderheid van stemmen besloten om Zion National Park te bezoeken. Niks nieuws overigens want dat hadden we al lang van te voren zo gepland. Kouwe drukte om niks dus.
Aangezien de meeste Amerikanen deze week vakantie hebben dachten honderden van deze Amerikanen er het zelfde over en stonden we in de file naar Zion National Park. Maar wie A zegt moet ook Z zeggen dus aansluiten maar.
Nou we toch hier in The States zijn verorberen we maar een Cheeseburger met, hoe kan het ook anders, een stevige beker met Cola.
Mmmm, kan toch best wel lekker zijn. Als het maar niet te vaak is.
Zion National Park is een natuurreservaat in Utah. Dit park heeft 800 soorten planten, 75 soorten zoogdieren, 271 vogelsoorten, 32 reptielen en amfibieën en 8 vissoorten.
We zijn met de bus helemaal naar het einde van het park gereden en stonden vervolgens met de mond vol tanden met aan alle kanten honderden meters hoge rotswanden variërend in kleur van groen, bruin, rood, oranje en alle schakeringen daar tussen in. Geweldige natuur, stromende rivier de Virgin River, chipmunks ( een soort eekhoorn), statige roofvogels op grote hoogte cirkelend tot ze neer doken op een prooi. Wat een pracht, wat een rust.
Er zijn diverse trails uitgezet variërend van een paar mijl tot 20 mijl (x 1,6)
Dan moet je flink doorstappen en klimmen door de natuur. Dat hebben we dus niet gedaan.
In rust genieten van alle taferelen die we voorgeschoteld krijgen, je krijgt het haast niet op je "harde schijf".
We waren er nog stil van toen we weer op de camping aankwamen.
BBQ, die we geleend hadden, aangestoken, en de HUGH steaks erop, gepofte aardappelen met lekkere knoflooksaus erbij, groen asperges beetgaar en happen maar !!!!
Hoho,............ nog even het bier en de witte wijn op tafel, het voorgebed en:
AANVALLUH !!!!!!
Alles ging weer op en de steak was, zeker door de speciale saus van Willem, voortreffelijk en om te zuigen. En zoals iedere avond aten we alle 4 weer veel te veel, maar goed, een kleinigheidje blijf je houden niet waar.
Met de warme BBQ bij de picknicktafel voor de warmte kwamen we, onder het genot van bier en wijn in gesprek met onze Amerikaanse buren, Amy en James.
Leuk en gezellig stel wat een weekje met de twee kinderen, 6 en 13, op pad was. Ook zij hadden zo'n dikke opgeblazen auto en bijbehorende camper.
Amy daarentegen had maatje 34 en zag er goed uit, vond de mannelijke helft van het aanwezige gezelschap. James was een Forest Fire Fighter, ja inderdaad hij was alleen voor de afdeling Forest. Hij stuurde een ploeg van ong. 60 man aan na eerst jaren zelf met de poten in de klei te hebben gestaan.
Interessant om te horen wat ze hier verdienen, wat de kosten zijn, hoe ze hier met elkaar omgaan en hoe ze leven.
James moest 's'morgens vroeg op pad voor een cursus in de buurt dus lag op tijd in bed.
Wij hebben tot in de late nachtelijke uurtjes met Amy bij de warme BBQ geleuterd over van alles en nog wat en uiteindelijk ben ik vriendjes met haar geworden op facebook. Joepie, wie weet wat er van komt.
Zeeeer laat zijn we de camper ingestrompeld en op bed in slaap gevallen.
Zeer gezellige avond.
Morgen op naar Flagstaff.
Amerika ( Rammstein)
CU
Ook ons Aniet klaagt een beetje en ik inspecteer bij haar de zadelzitvlakken en omgeving, wat een rawasie, dat komt volgens mij nooit meer goed en het was net zo mooi genezen.
Maar, flink wat anti-kloofjeszalf zal het geheel wel weer dichttrekken..... hoop ik.
Na de dagelijkse " welke activiteiten gaan we vandaag weer ondernemen" bijeenkomst in de grote eetzaal en de paardenwas van de vorige dag te hebben weggewerkt wordt er met meerderheid van stemmen besloten om Zion National Park te bezoeken. Niks nieuws overigens want dat hadden we al lang van te voren zo gepland. Kouwe drukte om niks dus.
Aangezien de meeste Amerikanen deze week vakantie hebben dachten honderden van deze Amerikanen er het zelfde over en stonden we in de file naar Zion National Park. Maar wie A zegt moet ook Z zeggen dus aansluiten maar.
Nou we toch hier in The States zijn verorberen we maar een Cheeseburger met, hoe kan het ook anders, een stevige beker met Cola.
Mmmm, kan toch best wel lekker zijn. Als het maar niet te vaak is.
Zion National Park is een natuurreservaat in Utah. Dit park heeft 800 soorten planten, 75 soorten zoogdieren, 271 vogelsoorten, 32 reptielen en amfibieën en 8 vissoorten.
We zijn met de bus helemaal naar het einde van het park gereden en stonden vervolgens met de mond vol tanden met aan alle kanten honderden meters hoge rotswanden variërend in kleur van groen, bruin, rood, oranje en alle schakeringen daar tussen in. Geweldige natuur, stromende rivier de Virgin River, chipmunks ( een soort eekhoorn), statige roofvogels op grote hoogte cirkelend tot ze neer doken op een prooi. Wat een pracht, wat een rust.
Er zijn diverse trails uitgezet variërend van een paar mijl tot 20 mijl (x 1,6)
Dan moet je flink doorstappen en klimmen door de natuur. Dat hebben we dus niet gedaan.
In rust genieten van alle taferelen die we voorgeschoteld krijgen, je krijgt het haast niet op je "harde schijf".
We waren er nog stil van toen we weer op de camping aankwamen.
BBQ, die we geleend hadden, aangestoken, en de HUGH steaks erop, gepofte aardappelen met lekkere knoflooksaus erbij, groen asperges beetgaar en happen maar !!!!
Hoho,............ nog even het bier en de witte wijn op tafel, het voorgebed en:
AANVALLUH !!!!!!
Alles ging weer op en de steak was, zeker door de speciale saus van Willem, voortreffelijk en om te zuigen. En zoals iedere avond aten we alle 4 weer veel te veel, maar goed, een kleinigheidje blijf je houden niet waar.
Met de warme BBQ bij de picknicktafel voor de warmte kwamen we, onder het genot van bier en wijn in gesprek met onze Amerikaanse buren, Amy en James.
Leuk en gezellig stel wat een weekje met de twee kinderen, 6 en 13, op pad was. Ook zij hadden zo'n dikke opgeblazen auto en bijbehorende camper.
Amy daarentegen had maatje 34 en zag er goed uit, vond de mannelijke helft van het aanwezige gezelschap. James was een Forest Fire Fighter, ja inderdaad hij was alleen voor de afdeling Forest. Hij stuurde een ploeg van ong. 60 man aan na eerst jaren zelf met de poten in de klei te hebben gestaan.
Interessant om te horen wat ze hier verdienen, wat de kosten zijn, hoe ze hier met elkaar omgaan en hoe ze leven.
James moest 's'morgens vroeg op pad voor een cursus in de buurt dus lag op tijd in bed.
Wij hebben tot in de late nachtelijke uurtjes met Amy bij de warme BBQ geleuterd over van alles en nog wat en uiteindelijk ben ik vriendjes met haar geworden op facebook. Joepie, wie weet wat er van komt.
Zeeeer laat zijn we de camper ingestrompeld en op bed in slaap gevallen.
Zeer gezellige avond.
Morgen op naar Flagstaff.
Amerika ( Rammstein)
CU
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
