Stu
Blijf op de hoogte en volg Paul
12 April 2017 | Verenigde Staten, Junction City (historical)
Na een warme nacht, sinds weken, heerlijk ontbeten en genoten van het uitzicht wat we hebben aan Lake Mead.
We staan voorste rij en kijken zo over de groene begroeiing naar het azuur blauwe water van het meer en daarachter de bruin/oranje/geel/rode kleur van de bergen en vervolgens de strak blauwe lucht boven Las Vegas.
Terwijl de koelkast en bijbehorende keukenkastjes nog voldoende proviand bevatten voor een boot vol bemanning en passagiers voor een week, vinden de dames het nodig om toch nog een keer, de laatste keer, boodschappen te doen in een supermarkt.
We nemen o.a. Budweiser bier in knalrode metalen flesjes mee. Supervet om uit te drinken, een geweldig marketing instrument.
Vervolgens rijden we langs Lake Mead kilometerslang en genieten in stilte van de schoonheid van de natuur. We komen tenslotte uit bij Lake Las Vegas en hebben in de verte al de skyline van Las Vegas mogen bewonderen. Weliswaar overdag, heiig en op grote afstand maar toch het contact is gelegd.
Daar ligt onze eindstreep, ......shit het dringt nu langzaam door dat we bijna aan het eind van deze, wederom, schitterende reis zijn gekomen. Maar kom op we hebben nog een paar dagen......en die gaan leuk worden kan ik je verzekeren.
Bij Lake Las Vegas worden hele nieuwe wijken aangelegd, nog allemaal in ontwikkeling, je ziet de contouren langzaam ontstaan. Wat wel al klaar is zijn de golfbanen. Zo groen en zo strak als een biljartlaken, dat dan weer wel.
Hier komen de rijke tot zeer rijke der aarde te wonen, of het wordt een tweede of derde vakantiehuisje voor een van de vele miljonairs of miljardairs.
Aangezien we een aangename avond met kampvuur hadden gehad bij onze vriend Stu en Willem met hem in de Corvette heeft mogen rijden, hij heeft net de 200 aangetikt, je had Willem moeten zien genieten, net een hond met zeven lullen, hebben we hem uitgenodigd om te komen BBQen bij ons. Hij gaat daar gretig op in en om zeven uur komt hij dan ook aanlopen met z'n mok met koffie, hij drinkt geen alcohol meer, alleen nog maar water en koffie, veel te veel koffie.
Sinds de dood van zijn vrouw heeft hij bijna een jaar lang op bed gelegen en gezopen, gezopen en gezopen. Sommige onder ons zouden misschien zeggen: "wat is daar mis mee". Maar voor Stu was dat geen oplossing en is op tijd door een neef het"rechte pad" op getrokken. Sindsdien no alcoholics anymore.
De mok voor de koffie wordt eens per maand gewassen zegt hij. Waarom geloven wij dat niet ???
Het ding was lang geleden wit en is nu van binnen en van buiten viesbruin, smerig om te zien. Overigens hebben wij het idee dat hijzelf ook maar een keer in de maand onder de douche gaat, als hij dat haalt !!!
Na de eerste hap van zijn steak begint hij over zijn maag en slokdarm te wrijven en valt een beetje stil. Zegt dan dat hij even wat pillen moet halen voor zijn maag problemen en verdwijnt richting zijn camper.
Wij hebben intussen wel gezien wat er aan scheelt, hij heeft geen bovengebit en zijn ondergebit zit los dus hij kan zo goed als niet kauwen.
Na verloop van tijd sluit hij weer aan en probeert dan nog een gepofte maiskolf te verorberen maar ook dat lukt niet. Hij verontschuldigt zich netjes voor het weinige dat hij tot zich neemt en schuift het af op zijn maag problemen. Hij drinkt ondertussen wel de ene naar de andere koffie.
De avond verloopt ondertussen wel heel gezellig buiten, dan vraagt hij of hij de camper van binnen mag zien en na alles
bekeken te hebben gaat hij op de bank zitten op een manier van : hier kom ik voorlopig niet meer vanaf.
Na heel veel uren ouwehoeren vraagt hij in welk hotel wij zitten in Las Vegas, Excaliber Hotel, mooi zegt hij, bel me wanneer jullie daar van de week zijn dan pik ik jullie op en trakteer op een diner !!!!
Volkomen verrast spreken we af, hoe gaat dit aflopen.
Na diverse lege flessen wijn en bier, van onze kant wel te verstaan, gaat hij dan eindelijk naar zijn slaapplekje. Hij heeft thuis nog een Corvette uit 72 en Willem is met hem in overleg om die eventueel over te nemen. Afwachten, morgen gaan ze daar over verder.
Als je tegen het einde van zo'n mooie reis komt ga je terug kijken in de tijd, drie en een halve week om precies te zijn.
1 camping waar ik een heeeele grote telefoon vond, bleek van de buurman te zijn.
1 camping met echt storm in Texas, angstaanjagend.
1 camping met een twee dollar douche, 8 munten van 25 dollarcent om 15 minuten te douchen.
1 camping met kampvuur en kampliedjes.
1 camping met Amy en James.
1 camping zonder douche en toilet.
1 camping met country muziek in de douches.
1 camping met shelters.
En alle campings lagen naast de spoorrails, er reed meerdere keren per dag, en nacht, een trein langs met minstens 200 wagons. Echt bij iedere camping !!! Takkenherrie !!!
Het is allemaal voorbij gevlogen, gelukkig hebben we de foto's nog.
I'm a train
CU
We staan voorste rij en kijken zo over de groene begroeiing naar het azuur blauwe water van het meer en daarachter de bruin/oranje/geel/rode kleur van de bergen en vervolgens de strak blauwe lucht boven Las Vegas.
Terwijl de koelkast en bijbehorende keukenkastjes nog voldoende proviand bevatten voor een boot vol bemanning en passagiers voor een week, vinden de dames het nodig om toch nog een keer, de laatste keer, boodschappen te doen in een supermarkt.
We nemen o.a. Budweiser bier in knalrode metalen flesjes mee. Supervet om uit te drinken, een geweldig marketing instrument.
Vervolgens rijden we langs Lake Mead kilometerslang en genieten in stilte van de schoonheid van de natuur. We komen tenslotte uit bij Lake Las Vegas en hebben in de verte al de skyline van Las Vegas mogen bewonderen. Weliswaar overdag, heiig en op grote afstand maar toch het contact is gelegd.
Daar ligt onze eindstreep, ......shit het dringt nu langzaam door dat we bijna aan het eind van deze, wederom, schitterende reis zijn gekomen. Maar kom op we hebben nog een paar dagen......en die gaan leuk worden kan ik je verzekeren.
Bij Lake Las Vegas worden hele nieuwe wijken aangelegd, nog allemaal in ontwikkeling, je ziet de contouren langzaam ontstaan. Wat wel al klaar is zijn de golfbanen. Zo groen en zo strak als een biljartlaken, dat dan weer wel.
Hier komen de rijke tot zeer rijke der aarde te wonen, of het wordt een tweede of derde vakantiehuisje voor een van de vele miljonairs of miljardairs.
Aangezien we een aangename avond met kampvuur hadden gehad bij onze vriend Stu en Willem met hem in de Corvette heeft mogen rijden, hij heeft net de 200 aangetikt, je had Willem moeten zien genieten, net een hond met zeven lullen, hebben we hem uitgenodigd om te komen BBQen bij ons. Hij gaat daar gretig op in en om zeven uur komt hij dan ook aanlopen met z'n mok met koffie, hij drinkt geen alcohol meer, alleen nog maar water en koffie, veel te veel koffie.
Sinds de dood van zijn vrouw heeft hij bijna een jaar lang op bed gelegen en gezopen, gezopen en gezopen. Sommige onder ons zouden misschien zeggen: "wat is daar mis mee". Maar voor Stu was dat geen oplossing en is op tijd door een neef het"rechte pad" op getrokken. Sindsdien no alcoholics anymore.
De mok voor de koffie wordt eens per maand gewassen zegt hij. Waarom geloven wij dat niet ???
Het ding was lang geleden wit en is nu van binnen en van buiten viesbruin, smerig om te zien. Overigens hebben wij het idee dat hijzelf ook maar een keer in de maand onder de douche gaat, als hij dat haalt !!!
Na de eerste hap van zijn steak begint hij over zijn maag en slokdarm te wrijven en valt een beetje stil. Zegt dan dat hij even wat pillen moet halen voor zijn maag problemen en verdwijnt richting zijn camper.
Wij hebben intussen wel gezien wat er aan scheelt, hij heeft geen bovengebit en zijn ondergebit zit los dus hij kan zo goed als niet kauwen.
Na verloop van tijd sluit hij weer aan en probeert dan nog een gepofte maiskolf te verorberen maar ook dat lukt niet. Hij verontschuldigt zich netjes voor het weinige dat hij tot zich neemt en schuift het af op zijn maag problemen. Hij drinkt ondertussen wel de ene naar de andere koffie.
De avond verloopt ondertussen wel heel gezellig buiten, dan vraagt hij of hij de camper van binnen mag zien en na alles
bekeken te hebben gaat hij op de bank zitten op een manier van : hier kom ik voorlopig niet meer vanaf.
Na heel veel uren ouwehoeren vraagt hij in welk hotel wij zitten in Las Vegas, Excaliber Hotel, mooi zegt hij, bel me wanneer jullie daar van de week zijn dan pik ik jullie op en trakteer op een diner !!!!
Volkomen verrast spreken we af, hoe gaat dit aflopen.
Na diverse lege flessen wijn en bier, van onze kant wel te verstaan, gaat hij dan eindelijk naar zijn slaapplekje. Hij heeft thuis nog een Corvette uit 72 en Willem is met hem in overleg om die eventueel over te nemen. Afwachten, morgen gaan ze daar over verder.
Als je tegen het einde van zo'n mooie reis komt ga je terug kijken in de tijd, drie en een halve week om precies te zijn.
1 camping waar ik een heeeele grote telefoon vond, bleek van de buurman te zijn.
1 camping met echt storm in Texas, angstaanjagend.
1 camping met een twee dollar douche, 8 munten van 25 dollarcent om 15 minuten te douchen.
1 camping met kampvuur en kampliedjes.
1 camping met Amy en James.
1 camping zonder douche en toilet.
1 camping met country muziek in de douches.
1 camping met shelters.
En alle campings lagen naast de spoorrails, er reed meerdere keren per dag, en nacht, een trein langs met minstens 200 wagons. Echt bij iedere camping !!! Takkenherrie !!!
Het is allemaal voorbij gevlogen, gelukkig hebben we de foto's nog.
I'm a train
CU
-
13 April 2017 - 11:12
Lambert:
Vet cool allemaal. Las Vegas is inderdaad onvoorstelbaar. Heel wat anders dan elke maand een tientje laten afboeken voor een lot van de Postcodeloterij. Of dat platvloerse gedoe elke zondagavond met die koffertjes van die nog platvloersere Linda Botox. Ze is inmiddels twee kilo afgevallen, dus zo'n clysma werkt nog steeds. Met dank aan Patty.
Vanavond is het Grote Feest van de heer Van Stratum. In de uitnodiging had hij het onder meer over 'schoolvriend Paul Gulikers'. Dat moet dan de Tuchtschool zijn geweest. Ik ga vanavond met de camper naar Eindhoven en zet hem naast het spoor neer, Eindhoven-Venlo. Heel de nacht zwaar goederenverkeer. Maar ja, als je Brainport wilt heten, dan moet je er ook wat voor over hebben. Ik rijd wel met een grote boog om het Stadhuisplein heen want dat voelt dit jaar niet goed. Of ben ik nu erg cynisch en verwend nu ik niet meer blij ben met een fraaie derde plaats op de ranglijst? Ik denk dat die IS-jongens uit Dortmund zich afgelopen dinsdag hebben vergist want der Bomber speelde toch in München?
Wij zijn net blarenvrij terug van Mallorca, FourDaysWalking in goed Spaans. Er wordt verschillend gedacht over wandelen maar je krijgt er wel dorst van, zo constateerde ik toen ik de eindafrekening onder ogen kreeg. Maar de Merloooo's en de Rioja's lagen goed in de mond.
De kachel brandt hier volop, trui en pullover aan, lange onderbroek, buitenkraan afsluiten: jawel! Het wordt weer Pasen! Voor het derde jaar op rij was Kerstmis 'warmer' dan Pasen. Overigens hoef ik dit jaar geen eieren te verstoppen want er zijn er nog steeds een paar zoek van drie jaar terug. Die gaan we eerst maar eens zoeken en op maken.
Ik heb trouwens enkele verhalen van jullie niet kunnen openen waaronder 'sneeuw'. Misschien geen kijk- en luistergeld betaald. Ik wens jullie alvast een Happy Easter en geniet nog van de laatste restanten van deze indrukwekkende reis. En wat een prachtig vooruitzicht nog: de bloesemroute van Cadier en Keer.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
