Olie
Blijf op de hoogte en volg Paul
01 Januari 1970 | Verenigde Staten, Junction City (historical)
Lekker, een keer langer blijven liggen. Half tien, wauw, wat je dan allemaal niet kunt doen !!! Langzaam lui wakker worden, lekker doucheje pikken, bakkes scheren, ontbijtje, tour Grand Canyon telefonisch boeken: vliegen, varen en skywalk, shit visa niet geaccepteerd, max. bereikt, bellen met Nederland, limietbedrag verhogen a.u.b., ja dat kan maar alleen onder kantooruren ??? What the F... !!!!
ICS is toch Internationaal ?? en dan dit soort regeltjes, come on man !!!!
Duurt twee dagen en eerst wat overmaken. Vooruit dan maar. Wifi werkt slecht, lukt dus niet direct.
Onderling opgelost, nee nee nee nee zonder rente Willem !!!
Boeking gelukt, op naar Williams, 10 minuten lopen, en genieten van een echt Route 66 dorpje.
Wild West achtig, veel neon reclame, saloons, winkeltjes die overlopen in een "burger" restaurantje. Oude, niet meer in gebruik zijnde, pompstationnetjes met prijzen van ver voor de oorlog.
Dikke vette moderne Chevrolets, Dodges, Fords en Buicks rijden heel langzaam door de, enige, dorpsstraat.
Achter de toonbank van al die vele souvenir shops staan allemaal ouderen. Leeftijd variërend van 65 tot 85. Echt onvoorstelbaar. Allemaal even vriendelijk bij binnenkomst en ook bij vertrek, ook al heb je niks gekocht. " Thank you for stepping in", "Have a nice day".
Bij de Italian Bistro buiten op het terras in het flauwe zonnetje 2 biertjes en 2 wijntjes met een basis pizza, met knoflook (daar istie weer) en herbs tot ons genomen. Heerlijk genoten........totdat de rekening kwam...... 75,- dollar, oeps, rekening controleren !!!! ja hij klopt, biertje 8 dollar, wijntje 12 dollar, pizza 20 dollar en dan nog de, verplichte, tip oftewel fooi, 15 tot 20 %. Pittig maar ja we kunnen niet meer terug, als we dat al zouden willen.
Route 66 is op zich schitterend en legendarisch en oude tijden herleven, je waant je in de jaren 60, relaxt en kleurrijk, overal van die hele grote oude Amerikaanse auto's met vleugels achterop waar menig airplane van nu jaloers op is, met voorbanken, nee geen stoelen, waar je nog sex op kon hebben zonder last te hebben van versnellingspook of handbrake. Wagens zo groot dat ze niet in onze wasstraten zouden passen, niet in de lengte en ook niet in de breedte. Maar zo mooie ronde vormen en curves dat menig vrouw daar stikjaloers op was. Statige, super klasse uitstralende "strijkijzers" waar mee je op de zondagmiddag, met 20 kilometer per uur, glijdend door het dorp een super dick van zou krijgen.
Gewoon weg prachtig.
Stel je het straatbeeld voor op het hoogtepunt van die tijd, je zou met open bek langs de kant van de weg hebben staan gapen naar al dat chroomwerk wat voorbij kwam dansen.
We komen tijd tekort om alles op ons in te laten werken en voor we er erg in hebben is het time to go home. Op naar de camper.
Schitterend maar allemaal wel Rete commercieel !!!!
Sleutelhangers, aanstekers, asbakken, pennen, T-shirts, jasjes, petjes, hoeden, schoenen, stenen, telefoonhoesjes, brillen, prullaria van de bovenste plank, te veel om op te noemen.
Maar goed, this is the American Way, schijnbaar.
Wat hier in Amerika opvalt is dat de toiletpotten ontzettend laag zijn, je zit zowat op de grond met je hoofd tussen je knieën en dus met je neus vlakbij je..... ach je weet wel.
Dan hangt de toiletrolhouder nog iets lager dus je moet grabbelen naar het papier, wat geen afscheur randjes heeft, resultaat frommelpapier, dat zo dun is dat je met je vinger zo erdoor heen prikt en aan je uitlaatje zit te krabben en dabben.
Lastig.
Douchehokjes op sommige campgrounds zijn zo klein dat je er claustrofobie in zou krijgen, wel fijn als je samen gaat "douchen", dat dan weer wel.
Maar zie het al voor je, een geproportioneerde Amerikaan in zo'n hokje, billen tegen de ene muur, pie... oh nee buik tegen de andere muur, gewoon klem. Dan komt er van wassen niet veel terecht kan ik je zeggen.
In de wasgelegenheden hangen hier overal bakjes waar je je oude gebruikte scheermesjes kunt achterlaten, maar daar zitten ook heel veel lege insuline spuiten in. Kun je nagaan, de dikke ongezonde Amerikaanse maatschappij.
Negen van de tien Amerikanen heeft een dusdanige auto dat hij niet bij de voorruit kan komen om af en toe de dooie vliegen e.d. er af te wassen, zo groot en hoog is de motorkap.
Bij elk pompstation heb je van die waterbakken met een gecombineerde wasser/wisser maar met een stoklengte van 25 cm. Veel te kort.
Regelmatig zie je dan ook de bestuurder, op z'n knieën op de motorkap geklommen, de voorruit van zijn vehikel schoon maken met dat te kleine wasser/wissertje. Wij kunnen daarmee al helemaal niet onze hoge busramen schoonmaken. Is er nou niemand ooit op het idee gekomen om een langere, desnoods telescopische, stok te maken ???? Raarrrrrrrrrr.
We gaan morgen van Williams over Seligman en Kingman naar Lake Mead bij Las Vegas.
Get your kicks
CU
ICS is toch Internationaal ?? en dan dit soort regeltjes, come on man !!!!
Duurt twee dagen en eerst wat overmaken. Vooruit dan maar. Wifi werkt slecht, lukt dus niet direct.
Onderling opgelost, nee nee nee nee zonder rente Willem !!!
Boeking gelukt, op naar Williams, 10 minuten lopen, en genieten van een echt Route 66 dorpje.
Wild West achtig, veel neon reclame, saloons, winkeltjes die overlopen in een "burger" restaurantje. Oude, niet meer in gebruik zijnde, pompstationnetjes met prijzen van ver voor de oorlog.
Dikke vette moderne Chevrolets, Dodges, Fords en Buicks rijden heel langzaam door de, enige, dorpsstraat.
Achter de toonbank van al die vele souvenir shops staan allemaal ouderen. Leeftijd variërend van 65 tot 85. Echt onvoorstelbaar. Allemaal even vriendelijk bij binnenkomst en ook bij vertrek, ook al heb je niks gekocht. " Thank you for stepping in", "Have a nice day".
Bij de Italian Bistro buiten op het terras in het flauwe zonnetje 2 biertjes en 2 wijntjes met een basis pizza, met knoflook (daar istie weer) en herbs tot ons genomen. Heerlijk genoten........totdat de rekening kwam...... 75,- dollar, oeps, rekening controleren !!!! ja hij klopt, biertje 8 dollar, wijntje 12 dollar, pizza 20 dollar en dan nog de, verplichte, tip oftewel fooi, 15 tot 20 %. Pittig maar ja we kunnen niet meer terug, als we dat al zouden willen.
Route 66 is op zich schitterend en legendarisch en oude tijden herleven, je waant je in de jaren 60, relaxt en kleurrijk, overal van die hele grote oude Amerikaanse auto's met vleugels achterop waar menig airplane van nu jaloers op is, met voorbanken, nee geen stoelen, waar je nog sex op kon hebben zonder last te hebben van versnellingspook of handbrake. Wagens zo groot dat ze niet in onze wasstraten zouden passen, niet in de lengte en ook niet in de breedte. Maar zo mooie ronde vormen en curves dat menig vrouw daar stikjaloers op was. Statige, super klasse uitstralende "strijkijzers" waar mee je op de zondagmiddag, met 20 kilometer per uur, glijdend door het dorp een super dick van zou krijgen.
Gewoon weg prachtig.
Stel je het straatbeeld voor op het hoogtepunt van die tijd, je zou met open bek langs de kant van de weg hebben staan gapen naar al dat chroomwerk wat voorbij kwam dansen.
We komen tijd tekort om alles op ons in te laten werken en voor we er erg in hebben is het time to go home. Op naar de camper.
Schitterend maar allemaal wel Rete commercieel !!!!
Sleutelhangers, aanstekers, asbakken, pennen, T-shirts, jasjes, petjes, hoeden, schoenen, stenen, telefoonhoesjes, brillen, prullaria van de bovenste plank, te veel om op te noemen.
Maar goed, this is the American Way, schijnbaar.
Wat hier in Amerika opvalt is dat de toiletpotten ontzettend laag zijn, je zit zowat op de grond met je hoofd tussen je knieën en dus met je neus vlakbij je..... ach je weet wel.
Dan hangt de toiletrolhouder nog iets lager dus je moet grabbelen naar het papier, wat geen afscheur randjes heeft, resultaat frommelpapier, dat zo dun is dat je met je vinger zo erdoor heen prikt en aan je uitlaatje zit te krabben en dabben.
Lastig.
Douchehokjes op sommige campgrounds zijn zo klein dat je er claustrofobie in zou krijgen, wel fijn als je samen gaat "douchen", dat dan weer wel.
Maar zie het al voor je, een geproportioneerde Amerikaan in zo'n hokje, billen tegen de ene muur, pie... oh nee buik tegen de andere muur, gewoon klem. Dan komt er van wassen niet veel terecht kan ik je zeggen.
In de wasgelegenheden hangen hier overal bakjes waar je je oude gebruikte scheermesjes kunt achterlaten, maar daar zitten ook heel veel lege insuline spuiten in. Kun je nagaan, de dikke ongezonde Amerikaanse maatschappij.
Negen van de tien Amerikanen heeft een dusdanige auto dat hij niet bij de voorruit kan komen om af en toe de dooie vliegen e.d. er af te wassen, zo groot en hoog is de motorkap.
Bij elk pompstation heb je van die waterbakken met een gecombineerde wasser/wisser maar met een stoklengte van 25 cm. Veel te kort.
Regelmatig zie je dan ook de bestuurder, op z'n knieën op de motorkap geklommen, de voorruit van zijn vehikel schoon maken met dat te kleine wasser/wissertje. Wij kunnen daarmee al helemaal niet onze hoge busramen schoonmaken. Is er nou niemand ooit op het idee gekomen om een langere, desnoods telescopische, stok te maken ???? Raarrrrrrrrrr.
We gaan morgen van Williams over Seligman en Kingman naar Lake Mead bij Las Vegas.
Get your kicks
CU
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
