Extraatje Kloten

Helaas, als het vliegtuig uit Zurich 2,5 uur te laat aankomt in Las Vegas dan vertrekt je ook 2,5 uur later en dan sta je een dikke 10 uur ( en 2,5 ) later 's avonds rond 23.00 uur in een lege aankomsthal op vliegveld Kloten in Zurich. Niet alleen een lege aankomsthal maar een geheel leeg, stil en verlaten Zurich Airport.
Oh, wacht, daar achter in de hal brandt nog een lampje bij de Transfer Balie, daar staan nog drie belgen en een Nederlander met hetzelfde probleem, het vliegtuig naar Amsterdam is reeds vertrokken dus helaas peanutbutter, of te wel pindakaas.
Na lang zoeken in de alwetende computer blijkt dat wij de volgende morgen om 07.10 weer op het vliegveld moeten staan om naar, let op, Wenen te vliegen ???
Ja en van daar uit naar Amsterdam, maar dan pas 's middags om 15.00 uur.
Scheisse !!!
Kan het niet rechtstreeks ???
Nee, alles zit volgeboekt en dit is de enigste manier. Oke, wat moet dat moet !!
Tevens krijgen we een overnachting aan geboden, logischerwijs, want op die bankjes slapen op het vliegveld wordt je niet vrolijk van en ik slaap altijd in mijn aangeboren adamskostuum dus daar worden anderen dan ook weer niet vrolijk van.
Maar voordat we de shuttlebus naar de Ibis hebben gevonden, die trouwens net vertrokken is en over drie kwartier pas weer hier is, en we in de lobby staan van het hotel, hebben ingechekt, de verstrekte voucher om nog wat te eten en te drinken hebben ingeleverd en de pasta tot ons hebben genomen en de Grimbergen daar achteraan hebben laten glijden, liggen we eindelijk rond 01.00 uur in bed.
Om 05.00 uur stond de shuttlebus alweer voor de deur te ronken en vanaf 04.00 uur kon je gebruik maken van het ontbijt, dus om 04.15 uur zaten wij "gezellig" stil zwijgend aan een eitje met jus en een verse boterham. Ik was de tijd en de dag volledig kwijt en mijn lichaam wist niet of het nou moest slapen of wakker moest zijn.
Dan blijkt dat het vliegtuig naar Wenen, een Triple 7 wat een joekel van een plaine is dat, ook nog ijs op de vleugels te hebben door de lichte sneeuwval in de nacht dus niet naar de wasstraat, niet naar de startbaan maar naar de ontdooistraat. Uiteindelijk na een dik uur in het vliegtuig gezeten en gehangen te hebben, vechtend tegen de slaap want je ritme staat op zijn kop, kozen we het luchtruim om na 1 uur en 20 minuten weer te landen op vliegveld Wenen.
Handbagage afgeven bij Storage, Ubertje geregeld door Willem, super handige app overigens, en op naar het centrum van Wenen, het Prater Park.
Wat een vergane glorie, een erg oubollige kermis net zo groot als de kermis van Best maar dan vele male armetieriger.
Niemand wilde in de zweefmolen, te hoog en te koud, met de metro naar de kathedraal in de oude binnenstad.
Kaarsje opsteken voor alle familie en vrienden, vaste prik, al helpt het niet altijd en niet voor iedereen, lekkere doppio met broodje, maar deze keer voor betaalbare prijzen, en hier lopen zowaar geen obese figuren door de straten. Dat valt direct op.
Hup met een Ubertje terug naar het vliegveld, inchecken en door de douane om nu eindelijk in te stappen om naar Amsterdam te vliegen. EINDELIJK !!!
Daar met de auto de file in op weg naar Nuenen en Eindhoven.
Zo komt er na een schitterende trip door Amerika een onverwachts einde aan deze vakantie, zo kunnen we ook Zurich en Wenen afvinken van ons lijstje.
Ondanks de tegenvaller van het oponthoud is het nu een "kers" op die mooie taart The United States of America geworden, onverwachts dat dan weer wel,
De Weense Wals
Nu voor het laatst:
Namens ons viertjes;
CU